شاركي قصتك
تحديث قبل 3 سنوات، شهر 1 الأعضاء · 1
مشاركة 
توفى والدى وأنا عندى ٧ سنوات وأخواتى كانوا ٤ سنين كنا عايشين فى بورسعيد بلد بابا الله يرحمه فى مستوى مادى عالى جدا بس بابا تعب وصرف فلوس كتير على العلاج وقرر إنه ينقلنا الشرقيه بلد ماما قبل ما يتوفى عشان لو حصل له حاجه نكون جنب أهلها …نقلنا من المدينه الجميلة للقرية الصغيرة…طبعا المستوى مختلف فى كل حاجه …دخلت المدرسة اتعرضت لكمية تنمر رهيبه عشان بتكلم بلهجة مختلفه وطريقة لبسى مختلفه وكنت شاطرة كل المدرسين كانوا بيحبونى ويشجعونى وده كان بيثير غضب زمايلى فى المدرسة بس الحمد لله كنت بطلع من الأوائل كل سنة
ماما مكنتش قادرة على مصاريفنا ومسؤوليتنا الكتيرة وكانت عصبيه جدا علينا …اتجوزت وبعد ما كنا عايشين على المعاش …اتقطع المعاش …فعيشنا حياه صعبه جدا لأن زوجها مكنش بيصرف علينا …قعدنا سنين كده لحد ما قررت تنفصل لأنه كان عايزها تعيش معاه فى بيته بشكل كامل وتسيبنا فرفضت…حاولت معايا إنى مدخلش ثانويه عامه عشان المصاريف بس أنا صممت على قرارى وأصريت إنى ادخل ثانوى عام لأنى كنت عايزة اكمل جامعة وادخل كلية علوم
دخلت ثانوى وجبت مجموع كويس بس جاب علوم فى مكان بعيد …بنت خالتى نصحتني إنى ادخل كلية التمريض هى كانت مرت بظروف تعب وهى فى اخر سنة فى الكليه وشافت خريجات الكلية اللى كانوا ملايكه رحمة معاها بمعنى الكلمه فقالت لى ان المستقبل للكلية دى وانى هاتخرج واشتغل وهاتعلم حاجات كتير تفيدني …حسيت انى مرتاحة للقرار وبالفعل دخلت …قضيت سنين الكليه فى القاهرة عند قرايب ماما عشان اوفر فى المصاريف شويه طبعا حصلت لى مشاكل كتير معاهم لأن فكرة إنى اسيب البلد واجى اتعلم فى القاهرة كانت غريبه عليهم شويه يعنى كانوا لسه عايشين فى الفكر القديم ان البنت تتجوز وكده
بعد اخر سنه فى الكليه ما خلصت اشتغلت فى مستشفى خاصة كبيرة واعتمدت على نفسي بشكل كامل وساعدت ماما واخواتى فى كل المصاريف المادية المتعلقه بالبيت …كان حلمى ان اتعين معيدة فى الكلية بس ده محصلش للأسف بس أنا ميأستش…سجلت ماجستير وأخذته وقدمت فى الجامعة البريطانيه واتعينت مدرس مساعد بقالى خمس سنين دلوقتى وحاليا بحضر فى رسالة الدكتوراه غير الكورسات والدبلومات اللى اخدتها …الكليه رشحتنى ان ادرب الفريق اللى كان مشارك فى برنامج العباقرة تمريض والحمد لله أخدنا المركز التانى
طبعا فى مشاكل كتير حصلت لى لحد ما بقيت فى اللى انا فيه دلوقتى الحمد لله …فكرة العيشه فى القاهرة واعتمادى على نفسي فى كل حاجه كانت صعبه أكيد ومش متقبله فى بعض الأحيان بس النجاح اللى حققته خلى ناس كتير تحاول تعمل زيى…أنا أول بنت فى القريه تحصل على شهادة الماجستير وتتتعين فى الجامعه وده نجاح أنا فخورة جدا بيه بعد كم التنمر اللى عانيت منه ابتدائى واعدادى
طبعا على قد ما كان فيه ناس بتحبط كان فيه ناس بتشجع بس الناس اللى أحبطتنى هما أكتر حد ادانى دافع إنى أكمل
لسه متجوزتش ودى معاناه تانيه فى مجتمع لسه شايف ان الجواز تكمله للشكل الاجتماعى ومش بسلم من السؤال انت ليه مش راضيه بحد ولا موافقة على حد الحقى هاتيلك طفل انت بتكبرى …بس أنا شايفه ان الجواز مسؤولية كبيرة فلازم يكون فيه طرفين متفاهمين بيحبوا بعض وأسوياء نفسيا ففكرة السرعة فيه مش مطلوبة مهما حصل عشان اللى بيدفع التمن هما الولاد فى الآخر
أنا معتزة جدا وفخورة بكل جزء فى قصتى اللى اختصرتها فى سطور والحمد لله على اللى وصلت ليه دلوقتى من وضع مادى واجتماعي والحمد لله إنى بأثر بشكل ايجابى فى حياة الطلبه عندى فى الجامعة …
شكرا انكوا اديتونى فرصه انى احكى ودمتم سالمين ومؤثرين ❤
Viewing 0 reply threads